Joanna Turczyn mieszka w Złocieńcu, gdzie pracuje jako nauczycielka języka polskiego i edukacji wczesnoszkolnej. Debiut książkowy – tomik poezji Przystań, 2011 rok. Kolejne wydane książki: tomik poezji Myśli w stos poukładane, 2012 rok, Jesiennienie, 2012 rok, Kwiat zakazanego drzewa, 2013 rok, Spójrz na mnie lub bardziej, 2014. W swoim dorobku posiada również opowiadanie Pasażerka. Jest członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich.
Zawsze
wbija zęby aż po samą pestkę
miąższ kusi krawędzią
nieba rozchmurza
przenika
chwila
nie do rozgryzienia
zamyka usta
pełne smaku
przez moment
nieskrępowanie
milczenie pomiędzy pestkami
rozgrzewa się w chłodzie
Ubezdźwięcznieni
przygryzają krawędź języka
zabrakło miejsca na/prawdę
w szczelinach obślizgłych
szukają loci
dopasowanych do imion
w chromosomie
dwudziestego pierwszego wieku
Mało ważne idy
dziesiątego każdego miesiąca
zupa za zimna nie dzwoniła łyżką
półprzysiady odmierzały
obce kroki na schodach
drzwi nigdy nie miały tylu spojrzeń
znów ziemia była bezładem
i pustkowiem
z koszem zakazanych jabłek