Poetycka Shyhta tworzy substancję poetycką, sprawczą i zrozumiałą współcześnie, daje odpór wojnie w rozumieniu J.M.G. Le Clézio, jako samounicestwienie człowieka przez jego rzeczy, odtwarza potrzebę obcowania z poezją, przywraca wrażliwość na zjawiska kulturowe i artystyczne związane ze słowem, doskonali środki wyrazu w twórczości bez zatracania indywidualności poetyckiej, podejmuje przedsięwzięcia wydawnicze, zachęca do trudu.
Jednak nie „poradność warsztatowa" jest najistotniejsza, mimo że poezji nie można pisać nieporadnie. Warto poszukiwać środków wyrazu zdolnych do poruszenia współczesnego człowieka, uwikłanego, a często zagubionego w sieci globalnego świata.